- Ο εθνικός δρυμός Σαμαριάς βρίσκεται στον νομό χανίων (κρήτη) αναγνωρίστηκε από την Πολιτεία το 1962, με βασιλικό διάταγμα. Από τότε ο δρυμός έχει κερδίσει πολλά βραβεία και είναι καταξιωμένος διεθνώς:
- Εθνικό Δίπλωμα Προστασίας της φύσης, 1971
- Τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, 1973
- Καταφύγιο άγριας ζωής
- Δίπλωμα του Συμβουλίου της Ευρώπης CoE, 1979
- Απόθεμα της Βιόσφαιρας, 1981 ΜΑΒ
- Βιογενετικό Απόθεμα CoE
- Περιοχή της Σύμβασης της Βαρκελώνης
- Σημαντική περιοχή για τα πουλιά
- Περιοχή NATURA 2004
Στον εθνικό δρυμό Σαμαριάς κύριο πόλο έλξης αποτελεί το ομώνυμο φαράγγι. Το φαράγγι της Σαμαριάς είναι το πλέον γνωστό στην Ευρώπη, καθώς είναι το μεγαλύτερο και ομορφότερο από όλα τα φαράγγια της ευρωπαϊκής ηπείρου.Από τους ντόπιους ονομάζεται και “φάραγγας”.
Ο πυρήνας του Δρυμού έχει έκταση 48.500 στρέμματα, βρίσκεται στα Λευκά Όρη και περιλαμβάνει το φαράγγι της Σαμαριάς και τις γύρω πλαγιές, μέχρι τις κορυφές Γκίγκιλος (2080 m.) και Βολακιάς (2116 m.), στα δυτικά και την κορυφή Ψιρίστρα στα ανατολικά. Νότια ο πυρήνας ορίζεται από την όρμο της Αγίας Ρούμελης, στο Λυβικό Πέλαγος και βόρεια από το οροπέδιο «Ομαλός».
Το μήκος του είναι 16 χιλιόμετρα και το πλάτος του σε ορισμένα σημεία δεν ξεπερνά τα 3 μετρά, με καθέτους τοίχους που φθάνουν τα 500 μέτρα ύψος. Ο σχηματισμός του οφείλεται πιθανότατα στις έντονες γεωλογικές μεταβολές και στην διάβρωση από τα νερά.
Η είσοδος στο φαράγγι επιτρέπεται από το μήνα Μάιο μέχρι και τον μήνα Οκτώβριο, χρονικό διάστημα που διαμορφώνεται ανάλογα πάντα με τις καιρικές συνθήκες, από τις 6.00 π.μ. μέχρι τις 4.00 μ.μ. και από τις δύο εισόδους, το Ξυλόσκαλο και την Αγία Ρουμέλη.
Η διάσχισή του προϋποθέτει καλή φυσική κατάσταση και κατάλληλα ορειβατικά παπούτσια, καθώς η διαδρομή πάνω σε πέτρινο μονοπάτι αλλά και στην κοίτη του ποταμού διαρκεί 5-6 ώρες. Απαγορεύεται η διάβαση εκτός μονοπατιού. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα σημεία με προειδοποιητικές πινακίδες για πτώση πετρών.
φωτογραφία από flickr
Η διαδρομή Η διάσχισή του προϋποθέτει καλή φυσική κατάσταση και κατάλληλα ορειβατικά παπούτσια, καθώς η διαδρομή πάνω σε πέτρινο μονοπάτι αλλά και στην κοίτη του ποταμού διαρκεί 5-6 ώρες. Απαγορεύεται η διάβαση εκτός μονοπατιού. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται στα σημεία με προειδοποιητικές πινακίδες για πτώση πετρών.
φωτογραφία από flickr
Η διαδρομή λοιπόν κατά μήκος του φαραγγιού είναι περίπου 12 χλμ και στη συνέχεια η απόσταση έως την Αγία Ρουμέλη άλλα 3 χλμ. περίπου.
Η διάσχισή του με γρήγορο βάδισμα απαιτεί πέντε σχεδόν ώρες αλλά αν θέλετε να απολαύσετε το τοπίο και γενικότερα την διαδρομή θα χρειασθείτε 6-8 ώρες.
Καλύτερη περίοδος για να το επισκεφθείτε είναι από την 1η Μαϊου μέχρι τέλος Οκτωβρίου.
Για την προστασία του και για πληροφορίες στους επισκέπτες υπάρχουν φυλάκια της δασικής υπηρεσίας στην είσοδο του φαραγγιού, στον οικισμό της Σαμαριάς και στην έξοδο.
φωτογραφία από flickr
Τα πολλά στενά σημεία του με τους βράχους να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών έχουν ονομαστεί "πόρτες" με στενότερο αυτό της "Σιδερόπορτας" που έχει μόνο 3 μ. πλάτος και το κατακόρυφο ύψος των πλευρών να κυμαίνεται από 300 έως 700 μ.
Κατά την διάρκεια της διαδρομής υπάρχουν πολλά γραφικά ξύλινα γεφυράκια πάνω από την ροή του ποταμιού. Καλύτερη περίοδος για να το επισκεφθείτε είναι από την 1η Μαϊου μέχρι τέλος Οκτωβρίου.
Για την προστασία του και για πληροφορίες στους επισκέπτες υπάρχουν φυλάκια της δασικής υπηρεσίας στην είσοδο του φαραγγιού, στον οικισμό της Σαμαριάς και στην έξοδο.
φωτογραφία από flickr
Τα πολλά στενά σημεία του με τους βράχους να κρέμονται πάνω από τα κεφάλια των επισκεπτών έχουν ονομαστεί "πόρτες" με στενότερο αυτό της "Σιδερόπορτας" που έχει μόνο 3 μ. πλάτος και το κατακόρυφο ύψος των πλευρών να κυμαίνεται από 300 έως 700 μ.
Στην περιοχή του φαραγγιού τα αρχαία χρόνια υπήρχαν ονομαστά Ιερά και Μαντεία, στη τοποθεσία δε της Αγίας Ρουμέλης η αρχαία πόλη Τάρα στην οποία σώζεται μέχρι σήμερα τμήμα του ναού του Απόλλωνα.
Ακόμη οι προϊστορικοί οικισμοί, η πόλη Καινώ, οι παλαιοχριστιανικοί τάφοι, οι βυζαντινοί ναϊσκοι, το παλαιό χωριό της Σαμαριάς - στο κέντρο του φαραγγιού - και τα βενετσιάνικα κάστρα, είναι μερικά από τα αποτυπώματα του ανθρώπου που έζησε στην περιοχή. φωτογραφία από flickr
φωτογραφία από flickrΑκόμη οι προϊστορικοί οικισμοί, η πόλη Καινώ, οι παλαιοχριστιανικοί τάφοι, οι βυζαντινοί ναϊσκοι, το παλαιό χωριό της Σαμαριάς - στο κέντρο του φαραγγιού - και τα βενετσιάνικα κάστρα, είναι μερικά από τα αποτυπώματα του ανθρώπου που έζησε στην περιοχή. φωτογραφία από flickr
Πρόσβαση - Αναχώρηση
Για να ξεκινήσετε την "περιπέτεια" της διάσχισης του φαραγγιού θα χρειαστεί να μεταβείτε στο περίφημο οροπέδιο του Ομαλού σε απόσταση 43 χλμ. από τα Χανιά με υπεραστικό λεωφορείο ή φυσικά με δικό σας μέσον. Αν όμως χρησιμοποιήσετε δικό σας μέσον θα πρέπει όμως να υπολογίζεται ότι δεν θα επιστρέψετε ξανά στη ίδιο σημείο αφού η έξοδός του είναι κοντά στο χωριό της Αγίας Ρουμέλης.
Από την Αγία Ρουμέλη θα συνεχίσετε με πλοιάριο έως τα Σφακιά με διάρκεια διαδρομής μιας ώρας περίπου και στη συνέχεια με το ΚΤΕΛ για Χανιά ή προς Σούγια και Παλαιόχωρα επίσης με πλοιάριο. φωτογραφία από flickr έξοδος φαραγγιού.
Στον Ομαλό θα βρείτε ταβέρνες, κέντρο πληροφόρησης και είδος μικρού μουσείου, για την Σαμαριά και τα Λευκά Όρη.
Στην πανέμορφη Αγία Ρουμέλη μπορείτε να απολαύσετε το θαλάσσιο μπάνιο σας στα υπέροχα νερά του Λιβυκού πελάγους, να γευματίσετε σε μια από τις πολλές παραδοσιακές ταβέρνες η να παραμείνετε σε κάποιο από τα καταλύματα της περιοχής. Το ίδιο μπορείτε να κάνετε και στην θαυμάσια Χώρα των Σφακίων.
Η περιοχή των Λευκών Ορέων, όπου βρίσκεται το φαράγγι της Σαμαριάς, είναι από τις πιο πλούσιες της Ελλάδας σε σπάνια είδη φυτών. Πάνω από 450 είδη φυτών βρίσκονται στη περιοχή του Εθνικού Δρυμού. Εβδομήντα από αυτά είναι ενδημικά είδη και υποείδη της Κρήτης, όπως ο δίκακτος , ο έβενος , η αμπελίτσα και η τραχεία πεύκη η κρητική. Το βούπλευρο και η μυοσοτίς είναι από τα φυτά που ζουν αποκλειστικά στο φαράγγι.
Η ονοβρυχίς ,το ελίχρυσο και το κεφαλάνθηρο είναι από τα πολύ σπάνια που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Όλα αυτά τα είδη φυτών δίνουν τεράστια οικολογική αξία στον Εθνικό Δρυμό.
Η ονοβρυχίς ,το ελίχρυσο και το κεφαλάνθηρο είναι από τα πολύ σπάνια που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν. Όλα αυτά τα είδη φυτών δίνουν τεράστια οικολογική αξία στον Εθνικό Δρυμό.
Η πανίδα του Δρυμού δεν υστερεί κι αυτή σε είδη ζώων, με πρώτο το σπανιότατο κρητικό Αγριοκάτσικο ή Αγρίμι. Άλλα σπάνια είδη της περιοχής είναι η Ζουρίδα, (κρητικό κουνάβι), ο Ασβός, η Νυφίτσα, ο Αγκαθοπόντικος, ο Μυωξός, ο Δασοπόντικος και τέλος ο σπανιότατος αγριόγατος ή Φουρόγατος. Όλα τα παραπάνω είναι ενδημικά υποείδη της Κρήτης.
Share this post :
0 σχόλια: