Στον αστερισμό του Ελληνάρα!!

Η παραλία Σεϋχέλλες στην Ικαρία θεωρείται μία από τις ωραιότερες της Ελλάδας. Για την ακρίβεια η ομορφιά της δεν έχει να κάνει με την παραλία αυτή καθεαυτή (δημιουργήθηκε από κατολισθήσεις), αλλά με τους εκπληκτικούς χρωματισμούς που παίρνει το νερό και την άγρια γοητεία του τοπίου.

Κρυμμένες σε μια άγονη άκρη του νησιού, οι Σεϋχέλλες, «απαιτούν» μισή ώρα κατάβαση ανάμεσα σε βράχια και μάλιστα «με δική σας ευθύνη» όπως ξεκαθαρίζει η πινακίδα στο ξεκίνημα της επικίνδυνης διαδρομής. Και πράγματι, θέλει κόπο, ιδρώτα και ορειβατικές δεξιοτεχνίες για να βρεθείς σε αυτό το υπέροχο και αγνό σημείο και να απολαύσεις καθαρή φύση, ξεχασμένος για λίγο από τον «πολιτισμό».

Αμ δε! Ο Ελληνάρας είναι πάντα εκεί, έτοιμος να καταστρέψει κάθε όμορφη εικόνα. Μια βάρκα κάνει την εμφάνισή της κάθε μέρα στις Σεϋχελλες, κι αφού αμολήσει μπόλικο καυσαέριο, ρίχνει άγκυρα και η επιχείρηση «Κώστας και Ρούλα ΚΑΝΤΙΝΑ» ανοίγει! Ο Κώστας βουτάει στο νερό και μεταφέρει με τα χέρια στην ανάταση (είναι και βαθιά) τα κιβώτια και τα ψυγειάκια που του «πασάρει» η Ρούλα από το πλεούμενο.
Λες «δεν είναι δυνατόν, πλάκα μου κάνετε!». Καμία πλάκα. Αφού ξεφορτώσουν και το τελευταίο, βγαίνουν στην στεριά και αρχίζουν να στήνουν το μαγαζί! Κοτσάρουν και μια πινακίδα «WE SELL SOMETHING TO EAT AND TO DRINK» και πιάνουν δουλειά. Καφεδάκι, μπυρίτσα, τσιπς, σάντουιτς με μαγιονέζα κλπ. Μέχρι και ζωγραφισμένες πέτρες πουλάνε οι αθεόφοβοι.

Και πάνω που αναρωτιέσαι -σχεδόν φωναχτά- πόσο «μπιπ» μπορεί να είναι είναι κάποιος για να κάνει κάτι τόσο άκυρο, σε ένα τέτοιο μέρος, έρχονται οι λουόμενοι και σε αποτελειώνουν! Εξερευνητές της φύσης και της περιπέτειας είπατε; Έλα μωρέ τώρα, μιαν άλλη φόρα. Καλό και το adventure, αλλά θάλασσα χωρίς φραπεδιά και μπυρόνι δεν λέει. Ας είμαστε και στη μέση του πουθενά. Ας «φάγαμε» τα πόδια μας για να βρούμε κάτι -υποτίθεται- διαφορετικό.
Ουρά, λοιπόν, μπροστά από τα κασόνια του επιτήδειου, που μ' αυτόν τον τρόπο βγάζει όλο το καλοκαίρι χοντρό μεροκάματο. Έτσι, περικυκλώνεσαι πάλι από τις γνωστές ελληνοπρεπείς φράσεις, όπως «πιασε δύο μέτριους με γάλα» ή «από μπύρες τι παίζει;» και προσγειώνεσαι ανώμαλα ακόμη και στις Σεϋχελλες. Εντάξει, δεν είναι και τραγικό. Απλά, νιώθεις λίγο βλάκας που έκανες τόσο κόπο για να κατέβεις εκεί κάτω και λίγο περισσότερο, επειδή εσύ θα πληρώσεις εφορία. Ένα άρθρο από το gazzetta.gr

Share this post :