Με αφορμή αυτό που διάβασα για την παραλία Χιλιαδού και γενικά για το ελεύθερο κάμπινγκ, σας γράφουμε για την μικρή μας εμπειρία. Κώστας και Γιάννα. Δεν είναι τίποτα το σπουδαίο ένα μικρό tip...που μπορεί όμως να σου χαλάσει την εκδρομή που για πολύ...πολύ καιρό σκεφτόσουν!! Δυστυχώς :D
Ελεύθερο κάμπινγκ.
Ήταν πριν 3 χρόνια..Αύγουστος μήνας, όταν αποφάσισα με τον άντρα μου να αφήσουμε το 3μισή χρονών γιο μας για λίγο με τον παππού και την γιαγιά του, μόνο για 2 μέρες.
Είχαμε σκεφτεί να πάμε για ένα διήμερο στην Εύβοια, για κάμπινγκ, ελεύθερο κάμπινγκ, και να θυμηθούμε τα παλιά!!! θέλαμε επίσης να είμαστε κοντά και στην Αθήνα.
Από την μια στεναχωριόμουν, δεν ήθελα να τον αφήσω, ήξερα όμως ότι ήταν σε καλά χέρια.
Ελεύθερο κάμπινγκ κάναμε και παλιά με τον άντρα μου, όπως και οργανωμένο, το ελεύθερο είναι κάτι διαφορετικό και αξίζει έστω και μια φορά ο καθένας να το κάνει, καθώς τα συναισθήματα που σου προκαλεί συνήθως δεν μπορούν να περιγραφούν!
Ξεκινήσαμε λοιπόν για Εύβοια και για την παραλία Χιλιαδού, γνωστό το μέρος, παρασκευή μεσημεράκι.
Το πρόγραμμα μας ήταν να φτάναμε εκεί το απογευματάκι, να στήναμε την σκηνή μας, να κοιμόμασταν Παρασκευή και Σαββάτο βράδυ. Κυριακή απογευματάκι θα ήμουν και πάλι με την μεγάλη μου αγάπη!! Τον κ. Κώστα δεν τον ένοιαζε και τόσο και να καθόταν καμιά βδομάδα εκεί!!!!
Ωραία ακουγόταν θα είχαμε την ευκαιρία να περνάγαμε με τον άντρα μου ένα διημεράκι μόνοι μας, μετά από πολύ... πολύ... καιρό, όπως παλιά!!!
Η αλήθεια είναι ότι το είχαμε ανάγκη και οι δύο μας. Και πιο πολύ εγώ.
Και όχι σε κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο ή σε κάποιο δωμάτιο γενικά...αλλά εκεί!
Η ώρα του αποχαιρετισμού με την μεγάλη σου αγάπη είναι δύσκολη, ακόμα όταν πρόκειται και για 2 μέρες μόνο!!!!
Ευτύχημα όμως το να έχεις ανθρώπους που να εμπιστεύεσε, είναι πολύ σημαντικό.
Επιτέλους!!!!!!!!!!!
Ναι είμαστε στην παραλία Χιλιαδού.....απογευματάκι....έτοιμοι να στήσουμε την σκηνή μας ο Κώστας δηλαδή :D.....και ξέροντας ότι η μεγάλη μου αγάπη πάει για παγωτό!!!!!!!!!!
Στιγμές ευτυχία!!!!!
Η όρεξη που είχα κατά το διάστημα της εγκυμοσύνης δεν είχε φύγει τελείως....μου είχε αφήσει...κάποια μικρά κουσούρια....ήταν υπό έλεγχο όμως :) :)
Όλο το διάστημα που προσπαθούσε ο Κώστας να στήσει την σκηνή μας...εγώ έκανα σχέδια για το μετά...βοηθούσα και εγώ με τον τρόπο μου βέβαια..λέγοντας του... που θα πάμε να φάμε μετά?? τελειώνεις?? πείνασα!!
Σκεφτόμασταν με το που θα τελειώναμε το στήσιμο της σκηνής, να πάμε για φαγητό σε κάποιο από τα ταβερνάκια που υπήρχαν κοντά στην παραλία...και αργότερα για ένα βραδινό μπανάκι. Η αυριανή ημέρα θα ήταν ημέρα χαλάρωσης... ηλιοθεραπείας - μπάνιου - καλού φαγητού φυσικά ....χαλάρωση...ξανά μπάνιο..... ο Κώστας έταζε και άλλα πολλά, που για να πραγματοποιηθούν έπρεπε να βοηθήσω και εγώ στο στήσιμο της σκηνής, για τελειώνουμε πιο γρήγορα.
Έτσι αποφάσισα και εγώ να βοηθήσω ουσιαστικά!
Η σκηνή επιτέλους ήταν στην θέση της...σταθερή και έτοιμη. Ευτυχώς που ήμουν και εγώ δηλαδή!!!!
Επιτέλους, τώρα θα μπορούσαμε να πάμε κάπου να κάτσουμε να φάμε και να ξεκουραστούμε. Ο Κώστας μου είπε ότι πριν πάμε για φαγητό, καλύτερα να βάλουμε και το κάλυμμα της σκηνής....το τελευταίο κομμάτι για να ξεμπερδεύουμε, ξέρετε αυτό το αδιάβροχο που μπαίνει πάνω από την κουνουπιέρα, και ολοκληρώνεται το στήσιμο της σκηνής!
Αμάν ρε Κώστα, άστην με την σήτα, με την κουνουπιέρα μόνο.. άστην να παίρνει και αέρα, και μόλις γυρίσουμε το βάζουμε και το κάλυμμα, αυτό δεν αργεί!
Δεν ήθελε και πολύ, τραβάτε με και ας κλαίω!!
Έτοιμη η σκηνή μας λοιπόν!!!
Έτσι τα παρατήσαμε όλα και κάτσαμε στο πρώτο ταβερνάκι που βρήκαμε μπροστά μας, δεν υπήρχαν και πολλά 1 με 2 ταβερνάκια, δεν ξέρω για τώρα!
Τι και αν είναι Αύγουστος??
Απαγορεύεται να βρέξει??
Τελικά λίγο πριν έρθουν τα καλούδια που είχαμε παραγγείλει, ξαφνικά άνοιξε ο ουρανός στην κυριολεξία!!!, και δεν έδειχνε σημάδια, (ίσως δεν τα είδαμε εμείς), ίσως επειδή είχε σχεδόν νυχτώσει όταν τελειώναμε με την σκηνή.
Στο ταβερνάκι ξαφνικά δεν έβλεπες ούτε τον διπλανό σου, όχι μόνο από την καταρακτώδες βροχή που έπεφτε, αλλά λόγο και του ηλεκτρισμού που κόπηκε.... μισή ώρα χάους ήταν αρκετή!
Δεν πτοηθήκαμε καθόλου όμως...για μισή ώρα χαζεύαμε αυτό που βλέπαμε μέσα στο σκοτάδι... ότι βλέπαμε τουλάχιστον, πιο πολύ ακούγαμε τον ήχο της βροχής. Μόλις σταμάτησε η βροχή, ήρθαν και τα φώτα...ξαφνικά εμφανίστηκαν και τα καλούδια που είχαμε παραγγείλει!! Η μεγάλη μου αγάπη κοιμόταν!! Ήμουν ευτυχισμένη!
Μετά το πρώτο σοκ της καταιγίδας μέσα στην ερημιά.. αυτή η βροχή σε τρόμαζε, ήρθε και το δεύτερο σοκ.. το μεγαλύτερο! Όταν αρχίσαμε το φαγοπότι αισθανόμασταν κάτι περίεργο..αλλά δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τι ήταν αυτό...ούτε μιλάγαμε για κάτι τέτοιο, κάτι σαν να μας έκοψε την όρεξη ξαφνικά!
Ξαφνικά στα μέσα του φαγητού κοιτάμε ο ένας τον άλλον.....η σκηνή ρε Κώστα!!!
Κώστας γιατί δεν έβαλες και το κάλυμμα?? Αν έχει μπει νερό μέσα στην σκηνή τι θα κάνουμε? Ο Κώστας συνέχιζε να τρώει!!
Ήταν σαν να μου έλεγε, τώρα βγάλτα πέρα μόνη σου! Είχε δίκιο όμως!
Ας ελπίσουμε να μην έχει μπει νερό, την είχαμε στήσει στο δασάκι, δίπλα στο ποταμάκι της περιοχής, ίσως αυτό να εμπόδιζε την βροχή.
Κρίμα...τα πάντα βρεγμένα..η σκηνή έχει 2 παλάμες νερό μέσα, στρώματα βρεγμένα, μαξιλάρια βρεγμένα, το ποταμάκι της περιοχής είχε σχεδόν πλημμυρίσει !!
Ήμασταν οι μοναδικοί που την πάθαμε, μαζί με μια άλλη παρέα, που φάνηκαν και αυτοί ανοργάνωτοι και είχαν την σκηνή πολύ κοντά στο ποταμάκι!
Άρχισε να κάνει και ψύχρα...Τελικά την βγάλαμε στο αυτοκίνητο!
Πραγματικά κρίμα, τόσος καιρός αναμονής και με πολύ όρεξη για κάτι τέτοιο, και να στο χαλάσει μια λεπτομέρεια, που αποδείχθηκε καθοριστική, μια απερισκεψία, μια βιασύνη της στιγμής.
Άυπνοι και πιασμένοι το πρωί του Σαββάτου, κάναμε την βουτιά μας στην θάλασσα για να ξυπνήσουμε, ήπιαμε τον καφέ μας, μαζέψαμε τα βρεγμένα ακόμα πράγματα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Το απογευματάκι του Σαββάτου ήμουν αγκαλιά με τις δυο μεγάλες μου αγάπες!!!
Σίγουρα θα το ξανακάνουμε, απλά αυτή την φορά θα είμαστε πιο προσεκτικοί!!
Καλό καλοκαίρι!
Κώστας και Γιάννα.
Ελεύθερο κάμπινγκ.
Ήταν πριν 3 χρόνια..Αύγουστος μήνας, όταν αποφάσισα με τον άντρα μου να αφήσουμε το 3μισή χρονών γιο μας για λίγο με τον παππού και την γιαγιά του, μόνο για 2 μέρες.
Είχαμε σκεφτεί να πάμε για ένα διήμερο στην Εύβοια, για κάμπινγκ, ελεύθερο κάμπινγκ, και να θυμηθούμε τα παλιά!!! θέλαμε επίσης να είμαστε κοντά και στην Αθήνα.
Από την μια στεναχωριόμουν, δεν ήθελα να τον αφήσω, ήξερα όμως ότι ήταν σε καλά χέρια.
Ελεύθερο κάμπινγκ κάναμε και παλιά με τον άντρα μου, όπως και οργανωμένο, το ελεύθερο είναι κάτι διαφορετικό και αξίζει έστω και μια φορά ο καθένας να το κάνει, καθώς τα συναισθήματα που σου προκαλεί συνήθως δεν μπορούν να περιγραφούν!
Ξεκινήσαμε λοιπόν για Εύβοια και για την παραλία Χιλιαδού, γνωστό το μέρος, παρασκευή μεσημεράκι.
Το πρόγραμμα μας ήταν να φτάναμε εκεί το απογευματάκι, να στήναμε την σκηνή μας, να κοιμόμασταν Παρασκευή και Σαββάτο βράδυ. Κυριακή απογευματάκι θα ήμουν και πάλι με την μεγάλη μου αγάπη!! Τον κ. Κώστα δεν τον ένοιαζε και τόσο και να καθόταν καμιά βδομάδα εκεί!!!!
Ωραία ακουγόταν θα είχαμε την ευκαιρία να περνάγαμε με τον άντρα μου ένα διημεράκι μόνοι μας, μετά από πολύ... πολύ... καιρό, όπως παλιά!!!
Η αλήθεια είναι ότι το είχαμε ανάγκη και οι δύο μας. Και πιο πολύ εγώ.
Και όχι σε κάποιο πολυτελές ξενοδοχείο ή σε κάποιο δωμάτιο γενικά...αλλά εκεί!
Η ώρα του αποχαιρετισμού με την μεγάλη σου αγάπη είναι δύσκολη, ακόμα όταν πρόκειται και για 2 μέρες μόνο!!!!
Ευτύχημα όμως το να έχεις ανθρώπους που να εμπιστεύεσε, είναι πολύ σημαντικό.
Επιτέλους!!!!!!!!!!!
Ναι είμαστε στην παραλία Χιλιαδού.....απογευματάκι....έτοιμοι να στήσουμε την σκηνή μας ο Κώστας δηλαδή :D.....και ξέροντας ότι η μεγάλη μου αγάπη πάει για παγωτό!!!!!!!!!!
Στιγμές ευτυχία!!!!!
Η όρεξη που είχα κατά το διάστημα της εγκυμοσύνης δεν είχε φύγει τελείως....μου είχε αφήσει...κάποια μικρά κουσούρια....ήταν υπό έλεγχο όμως :) :)
Όλο το διάστημα που προσπαθούσε ο Κώστας να στήσει την σκηνή μας...εγώ έκανα σχέδια για το μετά...βοηθούσα και εγώ με τον τρόπο μου βέβαια..λέγοντας του... που θα πάμε να φάμε μετά?? τελειώνεις?? πείνασα!!
Σκεφτόμασταν με το που θα τελειώναμε το στήσιμο της σκηνής, να πάμε για φαγητό σε κάποιο από τα ταβερνάκια που υπήρχαν κοντά στην παραλία...και αργότερα για ένα βραδινό μπανάκι. Η αυριανή ημέρα θα ήταν ημέρα χαλάρωσης... ηλιοθεραπείας - μπάνιου - καλού φαγητού φυσικά ....χαλάρωση...ξανά μπάνιο..... ο Κώστας έταζε και άλλα πολλά, που για να πραγματοποιηθούν έπρεπε να βοηθήσω και εγώ στο στήσιμο της σκηνής, για τελειώνουμε πιο γρήγορα.
Έτσι αποφάσισα και εγώ να βοηθήσω ουσιαστικά!
Η σκηνή επιτέλους ήταν στην θέση της...σταθερή και έτοιμη. Ευτυχώς που ήμουν και εγώ δηλαδή!!!!
Επιτέλους, τώρα θα μπορούσαμε να πάμε κάπου να κάτσουμε να φάμε και να ξεκουραστούμε. Ο Κώστας μου είπε ότι πριν πάμε για φαγητό, καλύτερα να βάλουμε και το κάλυμμα της σκηνής....το τελευταίο κομμάτι για να ξεμπερδεύουμε, ξέρετε αυτό το αδιάβροχο που μπαίνει πάνω από την κουνουπιέρα, και ολοκληρώνεται το στήσιμο της σκηνής!
Αμάν ρε Κώστα, άστην με την σήτα, με την κουνουπιέρα μόνο.. άστην να παίρνει και αέρα, και μόλις γυρίσουμε το βάζουμε και το κάλυμμα, αυτό δεν αργεί!
Δεν ήθελε και πολύ, τραβάτε με και ας κλαίω!!
Έτοιμη η σκηνή μας λοιπόν!!!
Έτσι τα παρατήσαμε όλα και κάτσαμε στο πρώτο ταβερνάκι που βρήκαμε μπροστά μας, δεν υπήρχαν και πολλά 1 με 2 ταβερνάκια, δεν ξέρω για τώρα!
Τι και αν είναι Αύγουστος??
Απαγορεύεται να βρέξει??
Τελικά λίγο πριν έρθουν τα καλούδια που είχαμε παραγγείλει, ξαφνικά άνοιξε ο ουρανός στην κυριολεξία!!!, και δεν έδειχνε σημάδια, (ίσως δεν τα είδαμε εμείς), ίσως επειδή είχε σχεδόν νυχτώσει όταν τελειώναμε με την σκηνή.
Στο ταβερνάκι ξαφνικά δεν έβλεπες ούτε τον διπλανό σου, όχι μόνο από την καταρακτώδες βροχή που έπεφτε, αλλά λόγο και του ηλεκτρισμού που κόπηκε.... μισή ώρα χάους ήταν αρκετή!
Δεν πτοηθήκαμε καθόλου όμως...για μισή ώρα χαζεύαμε αυτό που βλέπαμε μέσα στο σκοτάδι... ότι βλέπαμε τουλάχιστον, πιο πολύ ακούγαμε τον ήχο της βροχής. Μόλις σταμάτησε η βροχή, ήρθαν και τα φώτα...ξαφνικά εμφανίστηκαν και τα καλούδια που είχαμε παραγγείλει!! Η μεγάλη μου αγάπη κοιμόταν!! Ήμουν ευτυχισμένη!
Μετά το πρώτο σοκ της καταιγίδας μέσα στην ερημιά.. αυτή η βροχή σε τρόμαζε, ήρθε και το δεύτερο σοκ.. το μεγαλύτερο! Όταν αρχίσαμε το φαγοπότι αισθανόμασταν κάτι περίεργο..αλλά δεν μπορούσαμε να προσδιορίσουμε τι ήταν αυτό...ούτε μιλάγαμε για κάτι τέτοιο, κάτι σαν να μας έκοψε την όρεξη ξαφνικά!
Ξαφνικά στα μέσα του φαγητού κοιτάμε ο ένας τον άλλον.....η σκηνή ρε Κώστα!!!
Κώστας γιατί δεν έβαλες και το κάλυμμα?? Αν έχει μπει νερό μέσα στην σκηνή τι θα κάνουμε? Ο Κώστας συνέχιζε να τρώει!!
Ήταν σαν να μου έλεγε, τώρα βγάλτα πέρα μόνη σου! Είχε δίκιο όμως!
Ας ελπίσουμε να μην έχει μπει νερό, την είχαμε στήσει στο δασάκι, δίπλα στο ποταμάκι της περιοχής, ίσως αυτό να εμπόδιζε την βροχή.
Κρίμα...τα πάντα βρεγμένα..η σκηνή έχει 2 παλάμες νερό μέσα, στρώματα βρεγμένα, μαξιλάρια βρεγμένα, το ποταμάκι της περιοχής είχε σχεδόν πλημμυρίσει !!
Ήμασταν οι μοναδικοί που την πάθαμε, μαζί με μια άλλη παρέα, που φάνηκαν και αυτοί ανοργάνωτοι και είχαν την σκηνή πολύ κοντά στο ποταμάκι!
Άρχισε να κάνει και ψύχρα...Τελικά την βγάλαμε στο αυτοκίνητο!
Πραγματικά κρίμα, τόσος καιρός αναμονής και με πολύ όρεξη για κάτι τέτοιο, και να στο χαλάσει μια λεπτομέρεια, που αποδείχθηκε καθοριστική, μια απερισκεψία, μια βιασύνη της στιγμής.
Άυπνοι και πιασμένοι το πρωί του Σαββάτου, κάναμε την βουτιά μας στην θάλασσα για να ξυπνήσουμε, ήπιαμε τον καφέ μας, μαζέψαμε τα βρεγμένα ακόμα πράγματα και πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Το απογευματάκι του Σαββάτου ήμουν αγκαλιά με τις δυο μεγάλες μου αγάπες!!!
Σίγουρα θα το ξανακάνουμε, απλά αυτή την φορά θα είμαστε πιο προσεκτικοί!!
Καλό καλοκαίρι!
Κώστας και Γιάννα.
Share this post :
Ευχαριστούμε τον Κώστα και την Γιάννα.
ΑπάντησηΔιαγραφήχαχαα....ο άρε κώστα! γυναίκες!
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν φταίνε οι γυναίκες...ο κώστας φταίει!
Διαγραφήκαι γιατί δεν καθίσατε και το σαββάτο? όπως είχατε προγραμματίσει?
ΑπάντησηΔιαγραφήΒλέπω δημοσιεύτηκε :D :D...
Διαγραφήπροφανώς γιατί τα πράγματα από την βροχή ήταν βρεγμένα, μέχρι και την ώρα που φύγαμε..έπρεπε να μεταφερθούν στην παραλία που είχε ήλιο για να στεγνώσουν, το δοκιμάσαμε για λίγο αλλά, δεν είδαμε τα αποτελέσματα που θέλαμε, όλα είχαν ποτίσει με νερό, έπρεπε να μείνουν στον ήλιο τουλάχιστον μια μέρα ολόκληρη..και μαζί με αυτά και εμείς...κάτι που δεν αντέχεται!!!
Αν σου πάνε τα πράγματα στραβά από την αρχή είναι δύσκολα μετά.
Αν φανείς πιο συνεπής σε κάποια πραγματάκια, το ελεύθερο κάμπιγκ γίνεται κάτι το πολύ χαλαρωτικό και ξεκούραστο.
πιστεύω τώρα, να βάλαμε μυαλό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσοχή για τέτοια φαινόμενα τώρα τον αύγουστο!! :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ χιλιαδου αποτελει μια απο τις πιο ομορφες παραλιες της χωρας και ειδικα της κεντρικης Ευβοιας συνδιαζοντας βουνο,βλαστηση και θαλασσα.Προσφερεται για πολλα πραγματα αλλα αυτο που τη κανει πιο γνωστη ειναι η δυνατοτητα ελευθερης κατασκηνωσης που αν και παρανομη λογω οικονομικων συμφεροντων οπως παντα σε αυτη τη χωρα εξαιτιας των ξενοδοχειακων μοναδων σε κοντινες περιοχες η αγαπη του κοσμου προς αυτη δε φαινεται να πτοειται.Θα ηθελα και γω λοιπον με τη σειρα μου να δωσω καποιες χρησιμες πληροφοριες και γνωσεις που απεκτησα μετα απο ενα μαγικο δεκαπενθημερο στη περιοχη.Εγω επελεξα να κατασκηνωσω στη παραλια της χιλιαδους και οχι στο ποταμι και στα δεντρα,ο λογος ηταν γιατι μου αρεσει να μαι διπλα στη θαλασσα αλλα και επειδη πιστευω οτι η ελευθερη κατασκηνωση σε δαση χρειαζεται μια παραπανω εμπιρεια απο τη δικια μου.Η συγκεκριμενη παραλια βρισκεται εκτεθειμενη σε βορειους ισχυρους ανεμους αλλα και σε πολλα καιρικα φαινομενα,γυμνη απο δεντρα για φυσικη σκια πιστευω οτι χρειαζεται μια ιδιαιτερη προσοχη ωστε να αποφυγουμε συμβαντα που μπορουν να ''μαυρισουν'' τις διακοπες μας που τοσο πολυ σχεδιαζαμε οπως το ζευγαρι στο αρθρο.Αρχικα επιλεγουμε τη θεση που θα στησουμε,εγω επελεξα κοντα στο δρομο και διπλα σε βραχια γιατι παρατηρησα οτι γυρω στις 3-4 το μεσημερι που ο ηλιος αρχιζει να παιρνει τη πορεια του προς τη δυση το κομματι κοντα στο χωματινο δρομο αποκτουσε σκια ενω το μεσαιο κομματι ηταν συνεχως εκτεθιμενο μεχρι τη δυση του ηλιου.Αφου στησουμε τη σκηνη προσπαθουμε το δευτερο καλυμα να το τεντωσουμε οσο πιο πολυ γινεται,ακομα και σε σημειο να μη πηγαινει αλλο,με αυτο το τροπο εχουμε εξασφαλισει τη καθοδικη πορεια των βροχινων νερων στο εδαφος χωρις να μας νοιαζει να δημιουργιθουν λιμναζοντα νερα πανω στη σκηνη.Στη συνεχεια εγω εκανα κατι πιο κουραστικο αλλα οταν επιασε η αυγουστιατικη μπορα αποδειχθηκε λειτουργικο και πρακτικο,εσκαψα περιμετρικα της σκηνης ενα αυλακι,τη μερια που βλεπει προς στη σκηνη σηκωσα τις πετρες και τα χαλικακια με το φτυαρακι σε τετοιο σημειο ωστε να εφαπτεται με το τεντομενο καλυμα της σκηνης ωστε να μη μπανει ενδιαμεσα νερο και να λιμναζει στο εσωτερικο(κουνουπιερα)καλυμα,στο αυλακι δημιουργησα 6 περιμετρικες εξοδους μεγαλες περιπου 2 φορες το φαρδος του αυλακιου γυρω απτη σκηνη με μικρη κατηφορικη κλιση.Το αποτελεσμα ηταν εκπληκτικο,απολαυσα τη βροχη μαζι με τη παρεα μου στις σκηνες μας χωρις να βραχω ουτε λιγο,τα νερα τρεχαν στο αυλακι και καταληγαν στη παραλια.Αυτο που πρεπει να τονισω ειναι οτι οσοι χρησιμοποιητε τεντα πανω απτη σκηνη σας και κυριως καποια οικονομικη οπως και εγω σε περιπτωση βροχης αφαιρεστε τη διοτι λογω της μεγαλης επιφανειας της αλλα και της χαμηλης ποιοτητας των ορθοστατων οσο καλα τεντομενη και να την εχετε καποια στιγμη θα πεσει απο το βαρος του νερου το οποιο με τη σειρα του θα βρεξει τη σκηνη.Σε καθαρο ομως καιρο η τεντα ειναι απαραιτητη για τη προστασια απτον ηλιο,τεντωμα καλο αλλα και παραπανω δεσιμο τους ορθοστατες απο τα δικα τους σκοινακια,εγω χρησιμοποιησα απλο σπαγκο.Περιμετρικα της τεντας εδεσα και τεντωσα τα γνωστα πρασινα καλυματα με τις τρυπιτσες που προσφερουν μεχρι και 70% σκιαση,τα στερεωσα στις ακρες των ορθοστατων και στη συνεχεια τα τραβηξα και τα τεντωσα με κλιση (/\),δεν ειναι απαραιτητο αυτο αλλα μου πρσφερε σκιαση απτον ηλιο σε ολες τις φασεις του αλλα και πλουσιο χωρο ειδικα αν ειστε μεγαλη παρεα για να καθεστε,επισης προσφερει και μια πιο ομορφη αιστθητικη.Τελος προτεινω σε ολους την αγορα μιας φουσκωτης βαρκας με κουπια(οχι παιδικης),οι τιμες της οποιας κυμαινονται απο 45 ευρω για μια 3 ατομων και 100 ευρω για μια 4-5 ατομων,οι βολτες στις επομενες παραλιες,στις αμετρητες σπηλιες μια εκ των οποιων εχει και μια δικια της παραλια μεσα(!!)αλλα και απεναντι στο νησακι θα σας αποζημιωσουν με το καλυτερο δυνατο τροπο.Ευχομαι σε ολους καλες διακοπες γιατι το καλοκαιρι υπαρχει μεσα μας και τον σεπτεμβρη και ελπιζω να βοηθησα.(ΣΗΜΕΙΩΣΗ:ΜΕΤΑ ΤΟ ΞΕΣΤΗΣΙΜΟ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΜΑΣ,ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΙ ΓΟΠΙΝΓΚ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΜΑΖΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΩΝ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΩΝ)
ΑπάντησηΔιαγραφή