Πρωινό ξύπνημα νωρίς, νωρίς...όχι γιατί πρέπει να παω στην δουλεία φυσικά...όχι γιατί με ξυπνάνε με το ζόρι...αλλά γιατί το θέλω εγώ. Περίεργο φαίνεται αυτό...αλλά Ναι, θέλω με το που ανοίξω τα μάτια μου...πριν ακόμα καλά καλά βγει ο ήλιος... να πέσω στα καταγάλανα νερά της θάλασσας. Να νιώσω έστω για λίγα λεπτά αυτή την απόλυτη ηρεμία και ησυχία κάνοντας ένα δροσερό...ντουζάκι στην θάλασσα!
Θέλω με το που βγω από την θάλασσα...να ανοίξω..να τεντώσω τα χέρια μου και ξαπλώσω στην αμμουδιά..να απολαύσω το καφεδάκι μου στην παραλία..χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν! Να νιώσω για λίγα λεπτά αυτή την απόλυτη ηρεμία και ησυχία δίπλα στην θάλασσα ακούγοντας μόνο το κύμα.
Θέλω το βράδυ να μην βλέπω τα φώτα των πόλεων...ούτε την φασαρία τους..να ακούω μόνο το κύμα να σκάει στα πόδια μου..και παρέα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, να βλέπω εικόνες σαν και αυτές.
Θέλω να ξαπλώσω στην αμμουδιά και να κοιτάξω τον ουρανό μέσα στο απόλυτο σκοτάδι και να πω... ναι υπάρχουν και αστέρια! Ζητάω πολλά? Τελικά ίσως είναι σωστό αυτό που λένε...τα πιο απλά πράγματα είναι και τα καλύτερα! Στα πιο απλά πράγματα βρίσκεις και την ευτυχία...στιγμές ευτυχίας έστω. Μπορεί κάποιος να έχει γυρίσει όλο τον κόσμο..και να έχει κοιμήθει στα πιο πολυτελή ξενοδοχεία..τίποτα όμως δεν συγκρίνεται από το να έχεις κοιμηθεί έξω στην φύση. Εκεί θα έχεις να πεις πολλά περισσότερα.
Ο ΝΟΜΟΣ...
Δυστυχώς ο νόµος 392 του 1976 (αρ.10, παρ. 2, ΦΕΚ 89Α) προβλέπει ότι «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή η στάθµευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παρυφές δηµόσιων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους». Συνεχίζεται µε τον Νόμο 2160/1993 που προσθέτει στους απαγορευµένους χώρους τις παραλίες και απαγορεύει στους ιδιώτες και τους καταστηµατάρχες να φιλοξενήσουν στον δικό τους χώρο πάνω από ένα τροχόσπιτο. Για τους παραβάτες-κατασκηνωτές προβλέπεται η διαδικασία του αυτόφωρου, τρεις μήνες εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης ή/και χρηματική ποινή, καθώς και 150 ευρώ για το πρόστιμο που εισπράττει επιτόπου ο δήμος ή η κοινότητα. αυτόφωρου, φυλάκιση µέχρι τρεις µήνες και χρηµατική ποινή 150 ευρώ (N.2741/1999). Μπορείτε να τους κατεβάσετε από το εθνικό τυπογραφείο www.et.gr
Διαβάσετε και θα αποστηθίσετε τις Οδηγίες της Ελεύθερης και Υπεύθυνης Κατασκήνωσης που ετοίμασε η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων.
Διαβάστε και αυτό το άρθρο enet
Τι ισχύει στην πραγματικότητα όμως:
Κάντε μια προσπάθεια να μπείτε στην θέση μιας τοπικής κοινότητας, των ντόπιων μιας περιοχής δηλαδή. Ο καθένας πονάει τον τόπο του, και τον προστατεύει!
Βλέπεται ξαφνικά...με το που ανοίγει ο καιρός, να πλημμυρίζει η κοντινή απάτητη κατά τα άλλα παραλία της περιοχής σας με κόσμο..κατασκηνωτές..οι οποίοι δεν τηρούν βασικούς κανόνες υγιεινής..με λίγα λόγια κάνουν την ανάγκη τους όπου βρουν...πετάνε τα χαρτιά όπου βρούν, εμποδίζουν με την σκηνή τους άλλους ντόπιους λουόμενους που καταφτάνουν στην ίδια παραλία για το μπάνιο τους... κάνουν φασαρία και γενικά δεν σέβονται το περιβάλλον που τους φιλοξενεί. Αποφασίζεται και εσείς λοιπόν, ο ντόπιος της περιοχής δηλαδή να κατευθυνθείτε προς την απόμερη και καταπληκτική παραλία που πηγαίνατε από μικροί για το μπάνιο σας και βλέπεται έναν μικρό σκουπιδότοπο! Πως θα αντιδρούσατε? ή μάλλον θα σας άρεσε? Αυτό είναι κατανοητό από όλους. δείτε πάλι εδώ τις οδηγίες της Ελεύθερης και Υπεύθυνης Κατασκήνωσης.
Πάμε πάντα με το σύνθημα: με σεμνότητα και ταπεινότητα.
Το βασικό πάντα είναι η στάση της ντόπιας κοινότητας: εάν οι ντόπιοι θέλουν το ελεύθερο κάμπινγκ η όχι, συνήθως τα πράγματα βαίνουν ομαλώς. Το πιο σύνηθες, πάντως, είναι να γίνεται μια απλή σύσταση με ή χωρίς πρόστιμο, και μετά σε περίπτωση που το θέμα φτάσει στα άκρα, στα δικαστήρια δηλαδή, ο κατηγορούμενος ανά περιπτώσεις αθωώνεται, γιατί οι περισσότερες παραλίες δεν έχουν ξεκάθαρη σήμανση που να λέει ότι απαγορεύεται το κάμπινγκ.
Συνήθως, όταν ένα μέρος γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές για ελεύθερο κάμπινγκ, υπάρχει πρόβλημα. Στο Να, στην Ικαρία, που για πολλά χρόνια ήταν συνώνυμο του «εναλλακτικού κάμπινγκ», η κατάσταση «παίζεται» από χρονιά σε χρονιά.
Η Σαμοθράκη (που θεωρείται ιδανική λόγω καταρρακτών, δασών και οργιαστικής φύσης) επίσης είναι από τα μέρη όπου τα τελευταία χρόνια η αστυνομία κυνηγάει τον κόσμο, ενώ, σε μέρη που παραέγιναν δημοφιλή, όπως ο Ρούκουνας στην Ανάφη, το Κάτω Κουφονήσι και η Ελαφόνησος, τα πάντα είναι θέμα τύχης.
Και αυτό γιατί όπου πολύς ο κόσμος...δυστυχώς το σεμνότητα και ταπεινότητα πάει περίπατο!
Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως οι τοπικές αρχές επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια, ή, σπανιότερα, να στηρίζουν και το ελεύθερο κάμπινγκ, κατασκευάζοντας ντουζιέρες και τουαλέτες σε μη οργανωμένες παραλίες.
Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι κάτι το διαφορετικό:
Η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας είναι κάτι μοναδικό...κοιμάσαι όπου θέλεις, ξυπνάς όπου θέλεις! Γίνεσαι ένα με τη γη που είναι ζωντανός οργανισμός..σου δίνει ενέργεια.
Η ημέρα ενός κατασκηνωτή κυλάει ήρεμα και πάρα πολύ αργά.... ξυπνάς το πρωί ανάλογα με το πού έχεις στήσει τη σκηνή σου φυσικά, δηλαδή άμα σε χτυπάει ή όχι ο ήλιος, Φτιάχνεις το πρωινό σου ή το αγοράζεις από κάποιο μαγαζί και αρχίζει η χαλάρωση!!
Βουτάς στη θάλασσα ή ξαπλώνεις και βλέπεις όλες τις φάσεις του ήλιου...δεν τα βλέπουμε συνέχεια αυτά! Διαβάζεις και απολαμβάνεις την κοινωνικότητα ανάμεσα στους κατασκηνωτές. Όσον αφορά το μαγείρεμα, μπορείς να ψήσεις, όταν αυτό είναι ασφαλές, ή να ψωνίσεις από κάποιο κατάστημα, εφόσον υπάρχει σε κοντινή απόσταση. Αν κάτι να σου λείπει, θα σ’ το δώσει ο άλλος...αλλιώς κονσέρβες φρούτα ή αυτά που έχει προμηθευτεί κανείς από το σπίτι.
Γενικά υπάρχει μια αλληλεγγύη μεταξύ των κατασκηνωτών.
Όσο για το αν αποτελεί πρόβλημα να μείνει κάποιος για λίγες μέρες με το αλάτι από τη θάλασσα, δεν θεωρείτε και μεγάλο το πρόβλημα, σε σχέση με αυτά που θα ζήσει κάποιος και θα διηγηθεί αργότερα. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου στην παραλία να πέφτει, κατεβαίνει και ποταμάκι με κρύο γλυκό νερό...οπότε μια χαρά!
Αν δεν υπάρχει, είναι όλα θέμα οργάνωσης!
Απαραίτητο βέβαια είναι και ένα μικρό φαρμακείο με τα βασικά για παν ενδεχόμενο.
Η έλλειψη ρεύματος, η περιπέτεια του να πρέπει να βρεις και να κουβαλήσεις προμήθειες, η "μικρή απειλή" που νιώθεις τα βράδια μέσ’ στη σκοτεινιά, στο έλεος του Θεού, το ότι μετά μιλάς με άλλους άγνωστους κατασκηνωτές εκεί τριγύρω που νιώθουν και βιώνουν τα ίδια με σένα..σε κάνει και νιώθεις κάπως σαν να ανήκεις σε μία μεγάλη παρέα, παρόλο που μπορεί να μην τους ξέρεις.
Όλα αυτά κάνουν το ελεύθερο camping κάτι μοναδικό!
Τι εξοπλισμό θα χρειαστώ;
Τα βασικά....
1) Κατ’ αρχάς, μία σκηνή τριών ή τεσσάρων ατόμων, αν είστε δύο, πέντε ή έξι ατόμων αν είστε τρεις - τέσσερις και ούτω καθεξής. Οι σκηνές δύο ατόμων χωράνε ακριβώς αυτό που υπόσχονται: δύο άτομα. Χωρίς τα πράγματά τους. Σημαντικό επίσης ότι η σκηνή πρέπει να διαθέτει σήτα..μας προφυλάσσει από τα διάφορα ζωύφια, αλλά και δίνει την δυνατότητα αερισμού στη σκηνής μας... δημιουργείται ρεύμα, και έτσι αποφεύγονται τα φαινόμενα θερμοκηπίου μέσα στην σκηνή...ιδίως κατά τις μεσημεριανές ώρες που ο ήλιος και η ζέστη είναι εντονότερη.
2) Ένα φουσκωτό στρώμα ειδικά σχεδιασμένο για ύπνο, κάποιο στρώμα θαλάσσης, ή ένα sleeping bag για τον ύπνο μέσα στην σκηνή.Ένα sleeping bag ίσως είναι από τα απαραίτητα γιατί αν και καλοκαίρι, τα βράδια ακόμα και δίπλα στις ακτές κάνει κρύο. Όσο για τον ύπνο, μην περιμένετε να σας πούνε οι άλλοι..πως θα κοιμηθείτε εσείς άνετα! Είναι ένα θέμα που αφορά αποκλειστικά εσάς! Σκεφτείτε και πάρτε ότι βολεύει εσάς, αρκεί να χωράει φυσικά στην σκηνή, και να μεταφέρεται! :) δεν κουβαλάμε και όλο το βιός μας από το σπίτι!
3) Ένα φακό, τόσο για το εσωτερικό της σκηνής όσο και για τα..νυχτοπερπατήματα στην παραλία και τη γύρω περιοχή.
4) Θερμομονωτικά δοχεία νερού( θερμό )...ή ένα ψυγειάκι κάμπινγκ (πλαστικό ή από φελιζόλ) το οποίο θα γεμίζετε συχνά με παγωμένο νερό.
5) Φαρμακείο με τα απαραίτητα για την αντιμετώπιση ατυχήματος και κυρίως εντομοαπωθητικό εξοπλισμό.
6) Φυσικά το μαγιό μας. Καθώς θα είναι η μοναδική μας φορεσιά. (ας είναι και κάνα δεύτερο για καβάτζα).
7) Σακούλες σκουπιδιών φυσικά.
Σημαντικά...
1) Σημαντικό είναι το θέμα του ύπνου, μιας και μιλάμε για σκηνή..και όχι για κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου. Αν δεν ευχαριστηθούμε τον ύπνο μας μέσα στην σκηνή, δεν θα ευχαριστηθούμε και γενικά την εκδρομή. Πρέπει να επιλέξουμε την κατάλληλη θέση για την σκηνή μας και ας αργήσουμε και λίγο...είτε να την βρούμε, είτε να την στήσουμε.
Εκεί που θα στηθεί η σκηνή...το έδαφος πρέπει να είναι λείο, να μην έχει πέτρες - εξογκώματα, αλλά ούτε και λακούβες.(αν δεν είναι, το τακτοποιούμαι λίγο)
2) Καλό θα ήταν επίσης η σκηνή να στήνετε σε δροσερό μέρος, και όχι ακριβώς πάνω στην παραλία γιατί ο ύπνος μας θα είναι ελάχιστος. Φανταστείτε τώρα μια σκηνή ακριβώς μέσα στην μέση μιας παραλίας...ντάλα ο ήλιος....μετά τις 6-7 η ώρα το πρωί δεν μπορείς να κοιμηθείς, ( θα αναγκαστούμε να ξυπνήσουμε με το ζόρι.. ), πόσο μάλλον το μεσημέρι. Έτσι θα είναι ένα μαρτύριο.
Βέβαια αυτό εξαρτάτε και από την παραλία, υπάρχουν και παραλίες που δίνουν την δυνατότητα να στήσουμε ακριβώς πάνω στην παραλία, είτε γιατί υπάρχει ίσκιος από δέντρα, είτε από βράχια. (αρκεί να μην ενοχλούμε)
3) Ένα ηλεκτρικό ψυγείο αυτοκινήτου επίσης θα ήταν ότι έπρεπε, για τα βασικά μας τρόφιμα, σε περίπτωση που δεν βρίσκουμε εκεί, αλλά και για τα νερά μας!
Νέο! 300 ευρώ το πρόστιμο για το ελεύθερο κάμπινγκ!
Θέλω με το που βγω από την θάλασσα...να ανοίξω..να τεντώσω τα χέρια μου και ξαπλώσω στην αμμουδιά..να απολαύσω το καφεδάκι μου στην παραλία..χωρίς να δίνω λογαριασμό σε κανέναν! Να νιώσω για λίγα λεπτά αυτή την απόλυτη ηρεμία και ησυχία δίπλα στην θάλασσα ακούγοντας μόνο το κύμα.
Θέλω το βράδυ να μην βλέπω τα φώτα των πόλεων...ούτε την φασαρία τους..να ακούω μόνο το κύμα να σκάει στα πόδια μου..και παρέα με τα αγαπημένα μου πρόσωπα, να βλέπω εικόνες σαν και αυτές.
Ο ΝΟΜΟΣ...
Δυστυχώς ο νόµος 392 του 1976 (αρ.10, παρ. 2, ΦΕΚ 89Α) προβλέπει ότι «απαγορεύεται η εγκατάσταση σκηνών ή η στάθµευση τροχόσπιτων σε αρχαιολογικούς χώρους, αιγιαλούς, παρυφές δηµόσιων δασών, δάση και εν γένει κοινόχρηστους χώρους». Συνεχίζεται µε τον Νόμο 2160/1993 που προσθέτει στους απαγορευµένους χώρους τις παραλίες και απαγορεύει στους ιδιώτες και τους καταστηµατάρχες να φιλοξενήσουν στον δικό τους χώρο πάνω από ένα τροχόσπιτο. Για τους παραβάτες-κατασκηνωτές προβλέπεται η διαδικασία του αυτόφωρου, τρεις μήνες εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης ή/και χρηματική ποινή, καθώς και 150 ευρώ για το πρόστιμο που εισπράττει επιτόπου ο δήμος ή η κοινότητα. αυτόφωρου, φυλάκιση µέχρι τρεις µήνες και χρηµατική ποινή 150 ευρώ (N.2741/1999). Μπορείτε να τους κατεβάσετε από το εθνικό τυπογραφείο www.et.gr
Διαβάσετε και θα αποστηθίσετε τις Οδηγίες της Ελεύθερης και Υπεύθυνης Κατασκήνωσης που ετοίμασε η Οικολογική Πρωτοβουλία Χανίων.
Διαβάστε και αυτό το άρθρο enet
Τι ισχύει στην πραγματικότητα όμως:
Κάντε μια προσπάθεια να μπείτε στην θέση μιας τοπικής κοινότητας, των ντόπιων μιας περιοχής δηλαδή. Ο καθένας πονάει τον τόπο του, και τον προστατεύει!
Βλέπεται ξαφνικά...με το που ανοίγει ο καιρός, να πλημμυρίζει η κοντινή απάτητη κατά τα άλλα παραλία της περιοχής σας με κόσμο..κατασκηνωτές..οι οποίοι δεν τηρούν βασικούς κανόνες υγιεινής..με λίγα λόγια κάνουν την ανάγκη τους όπου βρουν...πετάνε τα χαρτιά όπου βρούν, εμποδίζουν με την σκηνή τους άλλους ντόπιους λουόμενους που καταφτάνουν στην ίδια παραλία για το μπάνιο τους... κάνουν φασαρία και γενικά δεν σέβονται το περιβάλλον που τους φιλοξενεί. Αποφασίζεται και εσείς λοιπόν, ο ντόπιος της περιοχής δηλαδή να κατευθυνθείτε προς την απόμερη και καταπληκτική παραλία που πηγαίνατε από μικροί για το μπάνιο σας και βλέπεται έναν μικρό σκουπιδότοπο! Πως θα αντιδρούσατε? ή μάλλον θα σας άρεσε? Αυτό είναι κατανοητό από όλους. δείτε πάλι εδώ τις οδηγίες της Ελεύθερης και Υπεύθυνης Κατασκήνωσης.
Πάμε πάντα με το σύνθημα: με σεμνότητα και ταπεινότητα.
Το βασικό πάντα είναι η στάση της ντόπιας κοινότητας: εάν οι ντόπιοι θέλουν το ελεύθερο κάμπινγκ η όχι, συνήθως τα πράγματα βαίνουν ομαλώς. Το πιο σύνηθες, πάντως, είναι να γίνεται μια απλή σύσταση με ή χωρίς πρόστιμο, και μετά σε περίπτωση που το θέμα φτάσει στα άκρα, στα δικαστήρια δηλαδή, ο κατηγορούμενος ανά περιπτώσεις αθωώνεται, γιατί οι περισσότερες παραλίες δεν έχουν ξεκάθαρη σήμανση που να λέει ότι απαγορεύεται το κάμπινγκ.
Συνήθως, όταν ένα μέρος γίνεται ιδιαίτερα δημοφιλές για ελεύθερο κάμπινγκ, υπάρχει πρόβλημα. Στο Να, στην Ικαρία, που για πολλά χρόνια ήταν συνώνυμο του «εναλλακτικού κάμπινγκ», η κατάσταση «παίζεται» από χρονιά σε χρονιά.
Η Σαμοθράκη (που θεωρείται ιδανική λόγω καταρρακτών, δασών και οργιαστικής φύσης) επίσης είναι από τα μέρη όπου τα τελευταία χρόνια η αστυνομία κυνηγάει τον κόσμο, ενώ, σε μέρη που παραέγιναν δημοφιλή, όπως ο Ρούκουνας στην Ανάφη, το Κάτω Κουφονήσι και η Ελαφόνησος, τα πάντα είναι θέμα τύχης.
Και αυτό γιατί όπου πολύς ο κόσμος...δυστυχώς το σεμνότητα και ταπεινότητα πάει περίπατο!
Σε αρκετές περιπτώσεις πάντως οι τοπικές αρχές επιλέγουν να κάνουν τα στραβά μάτια, ή, σπανιότερα, να στηρίζουν και το ελεύθερο κάμπινγκ, κατασκευάζοντας ντουζιέρες και τουαλέτες σε μη οργανωμένες παραλίες.
Το ελεύθερο κάμπινγκ είναι κάτι το διαφορετικό:
Η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας είναι κάτι μοναδικό...κοιμάσαι όπου θέλεις, ξυπνάς όπου θέλεις! Γίνεσαι ένα με τη γη που είναι ζωντανός οργανισμός..σου δίνει ενέργεια.
Η ημέρα ενός κατασκηνωτή κυλάει ήρεμα και πάρα πολύ αργά.... ξυπνάς το πρωί ανάλογα με το πού έχεις στήσει τη σκηνή σου φυσικά, δηλαδή άμα σε χτυπάει ή όχι ο ήλιος, Φτιάχνεις το πρωινό σου ή το αγοράζεις από κάποιο μαγαζί και αρχίζει η χαλάρωση!!
Βουτάς στη θάλασσα ή ξαπλώνεις και βλέπεις όλες τις φάσεις του ήλιου...δεν τα βλέπουμε συνέχεια αυτά! Διαβάζεις και απολαμβάνεις την κοινωνικότητα ανάμεσα στους κατασκηνωτές. Όσον αφορά το μαγείρεμα, μπορείς να ψήσεις, όταν αυτό είναι ασφαλές, ή να ψωνίσεις από κάποιο κατάστημα, εφόσον υπάρχει σε κοντινή απόσταση. Αν κάτι να σου λείπει, θα σ’ το δώσει ο άλλος...αλλιώς κονσέρβες φρούτα ή αυτά που έχει προμηθευτεί κανείς από το σπίτι.
Γενικά υπάρχει μια αλληλεγγύη μεταξύ των κατασκηνωτών.
Όσο για το αν αποτελεί πρόβλημα να μείνει κάποιος για λίγες μέρες με το αλάτι από τη θάλασσα, δεν θεωρείτε και μεγάλο το πρόβλημα, σε σχέση με αυτά που θα ζήσει κάποιος και θα διηγηθεί αργότερα. Υπάρχουν και περιπτώσεις όπου στην παραλία να πέφτει, κατεβαίνει και ποταμάκι με κρύο γλυκό νερό...οπότε μια χαρά!
Αν δεν υπάρχει, είναι όλα θέμα οργάνωσης!
Απαραίτητο βέβαια είναι και ένα μικρό φαρμακείο με τα βασικά για παν ενδεχόμενο.
Η έλλειψη ρεύματος, η περιπέτεια του να πρέπει να βρεις και να κουβαλήσεις προμήθειες, η "μικρή απειλή" που νιώθεις τα βράδια μέσ’ στη σκοτεινιά, στο έλεος του Θεού, το ότι μετά μιλάς με άλλους άγνωστους κατασκηνωτές εκεί τριγύρω που νιώθουν και βιώνουν τα ίδια με σένα..σε κάνει και νιώθεις κάπως σαν να ανήκεις σε μία μεγάλη παρέα, παρόλο που μπορεί να μην τους ξέρεις.
Όλα αυτά κάνουν το ελεύθερο camping κάτι μοναδικό!
Τι εξοπλισμό θα χρειαστώ;
Τα βασικά....
2) Ένα φουσκωτό στρώμα ειδικά σχεδιασμένο για ύπνο, κάποιο στρώμα θαλάσσης, ή ένα sleeping bag για τον ύπνο μέσα στην σκηνή.Ένα sleeping bag ίσως είναι από τα απαραίτητα γιατί αν και καλοκαίρι, τα βράδια ακόμα και δίπλα στις ακτές κάνει κρύο. Όσο για τον ύπνο, μην περιμένετε να σας πούνε οι άλλοι..πως θα κοιμηθείτε εσείς άνετα! Είναι ένα θέμα που αφορά αποκλειστικά εσάς! Σκεφτείτε και πάρτε ότι βολεύει εσάς, αρκεί να χωράει φυσικά στην σκηνή, και να μεταφέρεται! :) δεν κουβαλάμε και όλο το βιός μας από το σπίτι!
3) Ένα φακό, τόσο για το εσωτερικό της σκηνής όσο και για τα..νυχτοπερπατήματα στην παραλία και τη γύρω περιοχή.
4) Θερμομονωτικά δοχεία νερού( θερμό )...ή ένα ψυγειάκι κάμπινγκ (πλαστικό ή από φελιζόλ) το οποίο θα γεμίζετε συχνά με παγωμένο νερό.
5) Φαρμακείο με τα απαραίτητα για την αντιμετώπιση ατυχήματος και κυρίως εντομοαπωθητικό εξοπλισμό.
6) Φυσικά το μαγιό μας. Καθώς θα είναι η μοναδική μας φορεσιά. (ας είναι και κάνα δεύτερο για καβάτζα).
7) Σακούλες σκουπιδιών φυσικά.
Σημαντικά...
1) Σημαντικό είναι το θέμα του ύπνου, μιας και μιλάμε για σκηνή..και όχι για κάποιο δωμάτιο ξενοδοχείου. Αν δεν ευχαριστηθούμε τον ύπνο μας μέσα στην σκηνή, δεν θα ευχαριστηθούμε και γενικά την εκδρομή. Πρέπει να επιλέξουμε την κατάλληλη θέση για την σκηνή μας και ας αργήσουμε και λίγο...είτε να την βρούμε, είτε να την στήσουμε.
Εκεί που θα στηθεί η σκηνή...το έδαφος πρέπει να είναι λείο, να μην έχει πέτρες - εξογκώματα, αλλά ούτε και λακούβες.(αν δεν είναι, το τακτοποιούμαι λίγο)
2) Καλό θα ήταν επίσης η σκηνή να στήνετε σε δροσερό μέρος, και όχι ακριβώς πάνω στην παραλία γιατί ο ύπνος μας θα είναι ελάχιστος. Φανταστείτε τώρα μια σκηνή ακριβώς μέσα στην μέση μιας παραλίας...ντάλα ο ήλιος....μετά τις 6-7 η ώρα το πρωί δεν μπορείς να κοιμηθείς, ( θα αναγκαστούμε να ξυπνήσουμε με το ζόρι.. ), πόσο μάλλον το μεσημέρι. Έτσι θα είναι ένα μαρτύριο.
Βέβαια αυτό εξαρτάτε και από την παραλία, υπάρχουν και παραλίες που δίνουν την δυνατότητα να στήσουμε ακριβώς πάνω στην παραλία, είτε γιατί υπάρχει ίσκιος από δέντρα, είτε από βράχια. (αρκεί να μην ενοχλούμε)
3) Ένα ηλεκτρικό ψυγείο αυτοκινήτου επίσης θα ήταν ότι έπρεπε, για τα βασικά μας τρόφιμα, σε περίπτωση που δεν βρίσκουμε εκεί, αλλά και για τα νερά μας!
Νέο! 300 ευρώ το πρόστιμο για το ελεύθερο κάμπινγκ!
Στείλτε μας την εμπειρία σας στην παρακάτω φόρμα, για να την δημοσιεύσουμε..ίσως βοηθήσει άλλους που θέλουν να δοκιμάσουν επίσης κάτι τέτοιο!
Share this post :
ασε το νόμο να λέει ότι θελει, τωρα με την κρίση κιόλας! δεν θα πειραζουν κανεναν. όλοι ετσι θα την βγάζουν, σε λιγο θα μένουμε και τον χειμώνα ετσι, στις πλατειες. με τα λαμόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφή