Εθνικός Δρυμός Οίτης..

Για τους περισσότερους είναι απλά ένα από τα πολλά βουνά της Στερεάς Ελλάδας. Για όσους όμως την ξέρουν, η Οίτη αποτελεί έναν φυσικό παράδεισο, έναν σημαντικό εθνικό δρυμό, έναν τόπο αυθεντικό, αλώβητο ακόμα από τον μαζικό τουρισμό, που θα πρέπει όλοι να γνωρίσουμε και να προστατέψουμε.
Αν και είναι ένα από τα μεγαλύτερα βουνά της Στερεάς Ελλάδας, η Οίτη ουσιαστικά παραμένει ένας άγνωστος ορεινός κόσμος. Οι σκιέρ που γλιστρούν στις χιονισμένες πίστες του Παρνασσού ξεχωρίζουν στο βάθος του ορίζοντα τις μονοκόμματες κορυφές της, χωρίς πιθανόν να την αναγνωρίζουν. 

Οσοι πάλι οδηγούν βιαστικά με προορισμό το Καρπενήσι ή την Καρδίτσα, σίγουρα θα διακρίνουν τον συμπαγή, χιονισμένο όγκο της να ορθώνεται δυτικά, χωρίς όμως να ξέρουν την ταυτότητά του.

Η Οίτη είναι ένα μεγάλο βουνό της Ρούμελης που βρίσκεται στα όρια των νομών Φθιώτιδας και Φωκίδας κι απλώνεται από ανατολικά προς τα δυτικά σε μήκος 20 χλμ. και από βορρά προς νότο σε μήκος 18 χλμ. περίπου.

Στα ανατολικά της Οίτης ο ποταμός Ασωπός την χωρίζει από το όρος Καλλίδρομο και στα δυτικά της ο ποταμός Βιστρίτσα (Ίναχος) την χωρίζει από το χαμηλό βουνό του Γουλινά.

O Εθνικός Δρυμός Οίτης θεωρείται ως ένας από τους πιο επιτυχημένους (από πλευρά οικολογικής αξίας και βαθμό προστασίας) δρυμούς της χώρας. Ιδρύθηκε το 1966 με σκοπό την προστασία της μοναδικής χλωρίδας και άγριας ζωής του βουνού. Τουλάχιστον 50 ελληνικά ενδημικά φυτικά είδη φύονται μέσα στα όρια της προτεινόμενης περιοχής, 8 από τα οποία προστατεύονται από την ελληνική νομοθεσία. Επιπλέον, άλλα 40 ενδημικά είδη της βαλκανικής υπάρχουν στην Οίτη

Περιλαμβάνει το οροπέδιο των Λιβαδιών με τις κορυφές Γρεβενό και Αλύκαινα και το ψηλότερο τμήμα των βόρειων απότομων κλιτύων. Είναι ο έκτος (από τους δέκα) κατά χρονική σειρά ανακήρυξης και ο τρίτος σε έκταση. Έχει έκταση 7.000 εκτάρια, από τα οποία τα 3.370 αποτελούν τον πυρήνα και τα υπόλοιπα 3.630 την περιφερειακή ζώνη. 

Η εικόνα του βουνού από τη βόρεια πλευρά, όπου το βουνό καταλήγει στην κοιλάδα του Σπερχειού, εντυπωσιάζει με τις απότομες πλαγιές του και τους κατακόρυφους βράχους, που δημιουργούν εντυπωσιακούς καταρράκτες. Η δημιουργία τους είναι αποτέλεσμα ρηγμάτων και βίαιων μεταβολών που συντελέστηκαν στην κοιλάδα με την πάροδο του χρόνου. 

Εντυπωσιακός, ο μεγαλύτερος καταρράκτης της Στερεάς Ελλάδας, ο Κρεμαστός, πάνω από τις Κομποτάδες, στο Στενοβούνι, ξεπερνάει τα 100 μέτρα.

Μυθολογία 

Στην Οίτη έζησε τις τελευταίες του στιγμές ο ημίθεος Ηρακλής. Οταν η Δηιάνειρα του έδωσε να φορέσει τον χιτώνα που ήταν ποτισμένος με το αίμα του κένταυρου Νέσσου, ο Ηρακλής ανέβηκε στην κορφή της Οίτης. Εκεί μάζεψε σωρό απο ξύλα και ζητούσε κάποιον να ανάψει φωτιά για να καεί και να λυτρωθεί. Αυτό δέχτηκε να το κάνει ο Φιλοκτήτης οπου για αντάλλαγμα του έδωσε ο Ηρακλής τα βέλη του που ήταν θανατηφόρα. 

Οταν οι φλόγες περικύκλωσαν το σώμα του Ηρακλή ο Δίας μη αντέχοντας να βλέπει τον γιό του να υποφέρει έστειλε κεραυνούς και σύννεφα, που πήραν τον Ηρακλή και τον ανέβασαν στον Ολυμπο κανοντάς τον αθάνατο. Ο Ηρακλής παντρεύτηκε στο Ολυμπο την Ηβη θεότητα της νιότης. Κατά μια άλλη εκδοχή ο Δίας θέλοντας να δροσίσει τον γιό του έριξε ενα κεραυνό στην Οίτη. Στο σημείο που έπεσε ο κεραυνός άρχισε να αναβλύζει νερό. Το σημείο αυτό είναι οι πηγές του Γοργοποτάμου.

Νεότερη ιστορία

Στη νεότερη ιστορία, η Οίτη αποτέλεσε ορμητήριο αντίστασης ενάντια στην τουρκική στρατιά των Κιοσέ Μεχμέτ και Ομέρ Βρυώνη που κατέβηκαν να πνίξουν την Ελληνική επανάσταση. Στη σκιά των πλατάνων των Κομποτάδων συσκέφθηκαν οι οπλαρχηγοί Δυοβουνιώτης, Γκούρας και Αθανάσιος Διάκος. Στην σύγχρονη ιστορία, η Οίτη είναι συνδεδεμένη με την αντίσταση κατά των Γερμανών. 

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοπόταμου, από τις ενωμένες αντιστασιακές οργανώσεις του Βελουχιώτη και του Ζέρβα, με την βοήθεια των '’γγλων, θεωρήθηκε ένα από τα δύο σπουδαιότερα σαμποτάζ σε ολόκληρη την Ευρώπη, μια που απέκοψε για ενάμισι μήνα την τροφοδοσία του Ρόμελ στην Αφρική.

πηγή : Φορέας Διαχείρισης Εθνικού Δρυμού Οίτης. website http://oiti.gr

Share this post :